Kijk eens naar een baby of peuter. Wat valt op? De ongebreidelde nieuwsgierigheid naar de wereld om hen heen en de nieuwe dingen die op hen afkomen. Leergierig ook. Fouten maken en daarvan leren.

Kijk eens naar jezelf. Wat is er gebeurd met die nieuwsgierigheid en de honger naar leren? Wanneer is ‘fouten maken mag, want daar leer ik van’ vervangen door ‘geen fouten maken, want dan krijg ik het voor m’n kiezen’? Of liever gezegd, door wie is dat gebeurd?

Inderdaad, door ouders (“bah, dat is vies, niet aanzitten”, een tik op de vingers), docenten (“jij hebt er niets van begrepen”, dikke rode strepen en een 1 voor de moeite) en bazen (“hoe kun je zo’n stomme fout maken”, dreiging met demotie of zelfs ontslag).

Mensen zijn niet feilloos, anders zou iedereen bij elk examen een 10 halen. Velen proberen niet eens een test zonder fouten te maken, maar gaan voor net voldoende: in onze veelbesproken zesjescultuur volstaat een 5,5. Afgerond naar boven heb je de test gehaald. Maar een 5,5 betekent dat je bijna de helft van de vragen fout had. Leer je daarvan? Nee, je bent niet geïnteresseerd in de gemaakte fouten; je hebt een voldoende en daar ging het om.

Gemaakte fouten in een test dienen uitsluitend ter beoordeling en worden niet meer als informatie voor het leerproces gebruikt. Bovendien vertelt de uitslag alleen iets over de kennis die je op dat moment had. Het is een momentopname. Hoeveel van de kennis die je tijdens de test kon reproduceren heb je weken, maanden of jaren later nog paraat? En zelfs als je (delen van) die kennis paraat hebt, is die niet inmiddels verouderd?

Een leven lang leren is een gevleugelde uitdrukking, maar niet veel mensen brengen dat in de praktijk. Waarom eigenlijk niet? Omdat het doel is verschoven van het continu vergaren en op peil houden van kennis naar het halen van een test. Daarmee is ook de betrokkenheid verdwenen: de intrinsieke en constante motivatie om te leren, die baby’s en peuters nog wel hebben.

Hoogste tijd voor verandering, want de weg van controle en prestatiedoelstellingen maakt leerlingen volgzaam en gehoorzaam, niet betrokken. Terwijl in onze huidige kenniseconomie betrokkenheid noodzakelijk is voor de continue inspanning van het vergaren en bijhouden van kennis.

Wij geloven in een leeromgeving waar fouten niet worden bestraft, maar juist worden omarmd als kansen om te leren. Bij ons draait alles om betrokkenheid. We willen dat leerlingen intrinsiek gemotiveerd raken om te leren, en we hebben ontdekt dat dit het beste werkt door prestatiedoelstellingen te vervangen door leerdoelstellingen. Het is misschien even wennen, maar deze aanpak leidt tot verrassende prestaties en successen.

In onze leeromgeving draait het niet om oordelen, maar om groei. We moedigen onze leerlingen aan om nieuwsgierig te zijn, om te experimenteren en om van hun fouten te leren. Dit stimuleert een positieve leerervaring en vergroot het zelfvertrouwen.

Wanneer leerlingen zich vrij voelen om te leren zonder angst voor beoordeling, bloeien ze op en bereiken ze meer dan ze ooit voor mogelijk hielden. Onze aanpak creëert een omgeving waarin iedereen wordt aangemoedigd om zijn volledige potentieel te benutten.

Dus als u op zoek bent naar een leeromgeving waar groei en betrokkenheid centraal staan, waar fouten worden omarmd en waar leerlingen intrinsiek gemotiveerd raken, dan bent u bij ons aan het juiste adres. Stap binnen in onze wereld van nieuwe mogelijkheden en ontdek hoe leerdoelstellingen uw leerlingen kunnen inspireren om te schitteren.

Leuke theorie, zul je misschien denken, maar hoe breng ik dat in praktijk?
ParateKennis bledt hiervoor alle benodigde instrumenten!

Categorieën: Uncategorized